نقش حمایت اجتماعی، بهزیستی معنوی و خودکارآمدی در پیش بینی بهزیستی ذهنی سالمندان

شناسایی عوامل مرتبط با بهزیستی روانی سالمندان، یکی از موضوعات مورد علاقه‌ی حوزه‌ی روان‌شناسی سالمندی است. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی نقش حمایت اجتماعی، بهزیستی معنوی و خودکارآمدی در پیش‌بینی بهزیستی ذهنی سالمندان بود. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری را کلیه¬ی سالمندان شهر شیراز تشکیل می-دادند. در این مطالعه 350 سالمند بالاتر از 60 سال شهر شیراز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از مناطق مختلف شهری جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های حمایت اجتماعی (وینفیلد، وینفیلد، و تیگمان، 1992)، بهزیستی معنوی (پالوتزین و الیسون، 1982)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1998) و بهزیستی ذهنی (کیس و ماگیارمو، 2003) استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه‌ی دو متغیری بهزیستی ذهنی با حمایت اجتماعی، بهزیستی معنوی و خودکارآمدی، مثبت و معنی‌دار است (001/0≥P). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 85 درصد از واریانس بهزیستی ذهنی سالمندان از طریق حمایت خانواده و دوستان، بهزیستی مذهبی، بهزیستی وجودی و خودکارآمدی قابل پیش‌بینی است. نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در خصوص اهمیت متغیرهای مستقل در حفظ بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی سالمندان داشت.